piątek, 15 maja 2015

Choć wiem, że to tylko chwilowe



Gdybym chciała teraz i była w stanie czynić dziękczynienia jakieś.
Podziękowałabym za wygodę samotności. 
Za komfort nocy, w którą nie muszę się kryć przed ramionami dotąd tak silnymi w swojej
mi przywracalności.

Za złożone łóżko.

I obłędny brak łez.

1 komentarz:

Zaglądasz? Zostaw cząstkę siebie...